In dit gedeelte van het verslag neem ik je in gedachten mee op reis door Tamil Nadu. Na in Chennai geland te zijn, reis ik direct door naar Mamallapuram,
een mooi dorpje aan de oostkust van India. Vanuit Mamallapuram maak ik een
uitstapje naar de Dravidische tempels in Kanchipuram. Vanuit Mamallapuram gaat
de route via Tiruchirappalli (waar
ik mij laat zegenen door een tempelolifant) naar Madurai (waar ik het
plaatselijke ziekenhuis bezoek om een instoken enkel te laten behandelen). vanuit Madurai ga ik met de bus een dag naar Alagarkoil om daar een tempel en een heilige dabplaats te bezoeken. Alleen zal
ik die badplaats nooit bereiken.
Na Tamil Nadu trek ik nu het heuvelachtige landschap van Kerala in. Een
omgeving met veel rubber, koffie, thee en specerijen plantages. Maar ook een
omgeving waar je jezelf kunt verwennen met een heerlijke Ayurvedische massage.
Vanuit de heuvel van Tamil Nadu gaat de reis verder naar de westkust van India.
Vanuit Alleppey maak ik een tocht over de backwaters van Kerala naar Varkala.
Hier zie ik weer een heel ander India dan ik tot dan toe gezien heb. Varkala is
totaal anders dan het India dat ik tot nu toe gezien heb. Wat direct opvalt is
het grote aantal westerse toeristen. Vooral bij jongeren (backpakkers) en
Italianen lijkt Varkala een populaire bestemming. En, eerlijk is eerlijk, ik kan
ze geen ongelijk geven. Vanuit Varkala ga ik met de trein naar Kochi. Hier
bezoek ik een traditionele Kathakali dansvoorstelling en zie ik hoe er gevist
wordt met grote Chinese visnetten.
Via een korte tussenstop in Tellicherry reis ik verder naar Madikeri. Een
busrit van ongeveer vijf uur, waarvan het laatste stuk over een erg slechte weg.
Het landschap waar ik doorheen rijd maakt echter alles goed. Naarmate ik hoger
kom verdwijnen de palmbomen en zien we steeds meer plantages. Vooral veel
koffie-, peper, kardemon en rubberplantages. Na een paar dagen Tellicherry gaat
de reis verder naar de grootste Boeddhistische leefgemeenschap buiten Tibet. De
reis daar naar toe is al een belevenis op zich. Gezien de rijstijl van de
chauffeur zou het mij niet verbazen als hij een liefhebber is van de Formule 1.
Als een waardig Formule 1 coureur neemt hij alle bochten. Op de achtbank van de
bus schuif ik van de ene naar de andere kant. Van tijd tot tijd kom ik zelfs
helemaal los van bank en vloer. De Indiërs in de bus lijken nergens last van te
hebben. Het lijkt wel of ze aan hun stoelen vastgeplakt zitten. Vanaf het
tempelcomplex is het nog ongeveer drie uur rijden naar Mysore. Hier zie ik
Disney in India, oftewel het verlichte palies van de Maharadja. Mysore is ook een
ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan de Hoysala-tempel in Somnathpur en het zomerpaleis van Tipu Sultan in Srirangapattinam.
Onderweg naar Hassan maak ik een tussenstop in Sravanabelgola om de Gommatesvara te bekijken. Boven op een heuvel staat hier een immens beeld
van een naakte man. Deze jainistische heilige symboliseert de mens wiens geest
absolute perfectie heeft bereikt. Vanuit Hassan gaat de route verder om via een
tussenstop in Mangalore in Margao aan te komen. Hier neem ik een taxi naar het
hotel in Benaulim. Hier geniet ik van een paar dagen strand en breng ik een
bezoek aan Old Goa. Vanuit Margao staat een van de laatste etappes van deze reis
op het programma. In ongeveer twaalf uur zal de trein mij van Margao naar Mumbai brengen. Na één dag Mumbai (veel te weinig om deze stad te bekijken) is het al
weer tijd om terug te gaan naar Nederland.
