Kampie.info
Reisverslag Japan
Naar Yudanaka
Japan beschikt over een zeer fijnmazig spoorwegnet. Waarschijnlijk het dichtste netwerk ter wereld. Het grootste deel van dit netwerk wordt verzorgd door Japan Railways (JR). Daar komt bij dat de Japans spoorwegen uitblinken op het gebied van veiligheid, efficiëntie en comfort. Het openbaar vervoer in Japan is tip top geregeld. Treinen in Japan rijden frequent en ook met de veiligheid is het goed gesteld. Een strakke planning maken en rennen om trein in Japan te halen is dus niet nodig. Mocht je toch zeker willen zijn van een plaats dan is het mogelijk om zonder extra kosten een reservering te maken. Dit kun je doen bij één van de vele loketten van Japan Rail (Japanse NS versie) op de stations tijdens de reis zelf.
De combinatie van het fijnmazige netwerk en de hoge kwaliteit heeft ervoor gezorgd dat Japan het land van de trein is. Hierbij is een cultuur van reizen per trein ontstaan die totaal verschillend is dan de cultuur die wij in Nederland kennen.
Overweeg je per trein door Japan te gaan reizen, dan kun je een (zeer) voordelige Japan Rail Pass aanschaffen voor 1, 2 of 3 weken (Prijs 3-weekse pas ca. 450 euro). Maar let op: De Japan Rail Pass is alleen te koop buiten Japan. Uitgebreide informatie vind je op de website van de Japan Rail Pass. Persoonlijk hoefde ik met niet te verdiepen in de manier hoe je een Japan Rail Pass kunt bestellen omdat de reis die ik heb geboekt inclusief een 21-daagse Railpass is.
|
Dinsdag 19 april 2016 - Naar de Japanse Alpen
 Japan Rail Pass |
Na drie dagen Tokio gaan we vandaag deze metropool verlaten en gaan we op weg om een heel ander Japan te gaan verkennen. Een veel minder dicht bevolkt deel van het land: de Japanse Alpen. Om half acht verlaten we het hotel en lopen we naar het inmiddels al zo vertrouwd aanvoelende metrostation vlakbij het hotel. En al net zo vertrouwd is dat we eerste de metro naar station Osaki nemen. Hier stappen we over op de trein naar Tokyo station. Althans, dat is de bedoeling. Maar het valt nog niet mee om op dit tijdstip een plekje in een van de overvolle treinen te vinden. Zeker ook omdat we vandaag met de hele groep zijn (21 personen) en we allemaal onze koffers of reistassen bij ons hebben. Het lukt dan ook niet om allemaal met dezelfde trein naar Tokyo station te gaan. Maarten gaat met een deel van de groep met de eerste trein en zelf worstelen ik mij met de rest van de groep bij de tweede trein naarbinnen in een coupé die met onze aanwezigheid nu toch echt wel vol zit. Of toch niet? Een paar Japanners wurmen zich naarbinnen in de in mijn ogen al overvolle coupé. Als we aankomen op Tokyo station staat Maarten met de rest van de groep op het perron op ons te wachten.
 Ticket voor een gereserveerde zitplaats in de Sinkansen |
Als de groep compleet is lopen we naar perron 21 van de Shinkansen, de beroemde Japanse hogesnelheidstreinen. En als je eenmaal doorhebt hoe het werkt op Japanse stations is dat niet moeilijk te vinden. Het belangrijkste wat je door moet hebben is dat je op Japanse stations op verschillende niveaus perrons kunt hebben. Onder de grond die van de metro, op de begane grond vind je de perrons van de normale treinen en perrons voor de Shinkansen vind je op de eerste verdieping omdat alle Shinkansen sporen verhoogd zijn aangelegd. En voor de Shinkansen krijgen we van Maarten nog een extra kaartje. Met onze railpassen mogen we al met de trein mee, maar Sawadee heeft - voor zover mogelijk - voor ons plaatsen gereserveerd. En daarvoor krijgt iedereen een 'Reserved seat ticket'. Als we op het perron aankomen staat de Shinkansen - de Kagayaki 1505 - al klaar. Maar we moeten nog even wachten met instappen totdat de schoonmaakploeg klaar is.
Exact volgens planning begint de trein om 8.36 uur te rijden en beginnen we aan de ongeveer drie uur durende reis naar de Japanse alpen. Als we Tokio achter ons hebben gelaten, rijden we eerst door een vlak landschap met veel landbouw. Maar al snel verschijnen de eerste heuvels in het landschap en rijdt de trein de eerste tunnel in. Naarmate we dichter bij Nagano - bekend van de Olympische winterspelen van 1998 - komen worden de heuvels hoger en de tunnels langer.
 Trein van Nagano naar Yudanaka |
In Nagano stappen we over op een privé spoorlijn voor het tweede deel van de reis, een rit in een trein met speciale panorama wagons aan beide uiteinden naar Yudanaka. Ik blijk in de panoramawagon aan de voorkant van de trien te zitten. Even later stappen twee mannen van Japan Railways (de machinist en tweede machinist?) de wagon binnen om via een trappetje de ruimte boven de wagon (zie foto) te betreden. Een ruimte die volgens mij zo laag is dat zelf een Japanner daar niet rechtop kan staan.
Op het station van Yudanaka worden onze grote tassen verdeeld over twee auto's. Één auto per ryokan waar we de komende twee nachten zullen slapen. Zelf nemen we met onze kleine rugzakken plaats in een busje waarmee we naar de wereldberoemde sneeuwapen zullen rijden. Dat wil zeggen, een parkeerplaats waarvandaan het nog ongeveer een half uurtje lopen is naar de sneeuwapen.
 Sneeuwaap in het warme water van een onsen |
Om deze tijd is er in letterlijke zin natuurlijk geen sprake van sneeuwapen. Daarvoor is het nu te warm. Dat betekent ook dat de apen nu minder redenen hebben om het warme water van een van de onsen in te gaan. De meeste apen kiezen er vandaag dan ook voor om zich op te laten warmen door de zon en niet door het warme water. Slechts één aap gaat het water is. Maar dat is mogelijk meer om zijn vacht te verzorgen en vlooien te verdrinken dan om op te warmen. Toch geeft het een goed beeld van hoe deze meest noordelijke levende apen zich gedragen en aangepast hebben aan de klimatologische omstandigheden.
Na ongeveer 45 minuten bij de apen gekeken te hebben eten we onze meegebrachte picknicklunches op in een gebouwtje bij de ingang van het park. Alleen binnen kun de ongestoord eten en loop je niet het risico dat jouw broodje eindigt in de maag van een makaak.
 Eieren koken op straat in het warme water van een bron |
Na de lunch lopen we naar Yudanaka, het dorp waar we de komende twee nachten verdeeld over twee ryokans zullen slapen. In het dorp zien we meerdere tekenen van de aanwezigheid van warm water bronnen. De meest opvallende is misschien wel een mandje met eieren dat buiten staat en waar warm water uit een buis overheen stroomt. Ook een manier om je eieren te koken.
Na mijn tas op de ruime kamer gelegd te hebben neem ik een douche en na gebruik gemaakt te hebben van de onsen in de ryokan trek ik de speciale 'onsen kleding' aan.
 Deuren naar een onsen in Yudanaka |
Veel stel dat niet voor. Een soort kimono met een overjasje en houten slippertjes. Voor de zekerheid draag ik er een zwembroek en een t-shirt onder. In de voor mij te korte kimono en op veel te kleine houten slippertjes (maat 47 hadden ze niet) loop ik naar buiten. In het dorp zijn in totaal negen openbare onsen te vinden waar ik met een sleutel die op mijn kamer in de ryokan lag naar binnen kan. Even vraag ik mij af of ik er niet bij loop als Jansen en Janssen uit de stripverhalen van Kuifje, maar dan zie ik dat de Japanners zelf ook op soortgelijke wijze gekleed van onsen naar onsen lopen. Alleen lopen zij veel gemakkelijker op de houten slippertjes die voor hen wel groot genoeg zijn.
Aan het eind van de middag wandel ik nog wat door het dorp. Om zes uur eten we gezamenlijk in de ryokan. Een Japanse maaltijd. Gezeten op een kussentje dat vloer ligt met daaraan vast een klein rugleuninkje zodat je in elk geval een beetje steun in de rug hebt. Geheel in stijl drink ik vanavond sake bij het eten, warme sake.