Kampie.info
Reisverslag Japan
Naar Fukuoka
Fukuoka is de hoofdstad van de prefectuur Fukuoka en de grootste stad van Kyushu, het meest zuidelijke van de vier Japanse hoofdeilanden. Het centrum is modern, met als belangrijk uitgaansgebied en winkelcentrum Canal City. De belangrijkste uitgaanswijk is Tenjin, met een mix van traditionele bars en mondain vermaak. Fukuoka is ontstaan uit twee steden: Fukuoka en Hakata. Het oudste deel van de stad draagt nog steeds de oorspronkelijke naam Hakata.
De stad ligt tussen de bergen en grenst in het noorden aan de Japanse Zee. Door de ligging aan zee heeft de stad een grote haven. Fukuoka heeft een vochtig subtropisch klimaat met een hete vochtige zomer en een milde winter.
|
Zondag 1 mei 2016 - Robosquare en een optreden van een meidengroep
Vandaag is de eerste dag waarop we afwijken van het oorspronkelijke reisschema. Volgens dat schema zouden we vandaag naar Kumamoto gaan en morgen naar Mount Aso. Maar deze plaatsen liggen midden in het gebied dat onlangs getroffen is door twee zware aardbevingen. Het is niet meer dan logische dat wij geen 'ramptoerist gaan spelen' en dat Sawadee een alternatief programma heeft geregeld. Een programma dat inhoudt dat we vandaag naar Fukuoka gaan en morgen - een dag eerder dan gepland - naar Nagasaki.
 Uitzicht vanuit hotel Sunroute in Hiroshima |
Na een laatste ontbijt met uitzicht in hotel Sunroute loop ik met een coffee-to-go terug naar mijn kamer om mijn tas in te pakken. Royaal op tijd ben ik daar mee klaar. Ik dood de tijd door in een stoel voor het raam te gaan zitten. Uitkijkend over de stad denk ik na over de dagen in Hiroshima. Hiroshima, een naam die volgens mij bijna iedereen wel kent, maar veel minder mensen kennen de stad. En ook al heeft de stad weinig bezienswaardigheden, het is het wat mij betreft een stad die je zeker moet bezoeken als je naar Japan toe gaat.
 Plaatsbewijs voor de Shinkansen naar Fukuoka |
Vanuit het hotel lopen we naar een vlakbij gelegen tramhalte. Hier treffen we de groepsgenoten die de afgelopen nachten in een andere hotel hebben geslapen. Met de inmiddels vertrouwd aanvoelende tramlijn 1 rijden we naar het station. Hier nemen we de Shinkansen naar Fukuoka. Een ritje van iets meer dan één uur. Dat betekent dat we rond kwart over elf in Fukuoka aan zullen komen en nog de hele middag hebben om de stad te bekijken. In de trein lees ik wat over deze stad die oorspronkelijk niet in het reisschema was opgenomen.
Na aankomst in Fukuoka lopen we naar het dichtbij het station gelegen hotel. Na mijn tas op de kamer gezet te hebben loop ik met een groot deel van de groep terug naar het station. Hier nemen we de metro naar een metrostation dichtbij Fukuoka Tower, een grote toren / zendmast. Aangekomen bij de toren verlaat ik de groep en ga ik verder mijn eigen gang. Om te beginnen eet ik wat in een grote feesttent aan de voet van de toren.
 Een onderwijsrobot geeft een jongen rekenles |
Je kunt naar de top van de mast om daar van het uitzicht te genieten, maar ik hou het bij de al indrukwekkende buitenkant. In plaats daarvan loop ik naar een vlakbij gelegen groot gebouw waarin zich op de tweede verdieping Robosquare bevindt. Niet groot maar wel leuk om te zien. In Robosquare zijn veel verschillende soorten robots te zien. Zo is er een onderwijsrobot, robothonden, een aaibaar mechanisch zeehondje en een robot in de vorm van een bal die op het licht van een zaklantaarn af komt. Een blik in de toekomst waarin robots steeds meer taken over zullen menen?
Hierna maak ik een lange wandeling naar Maizura park. Onderweg zie ik op de plaatselijke vestiging van het Hilton na weinig bijzonders. Maar in het park is weer voldoende te zien. En opnieuw verbaas ik mij over het feit dat Japanners die bij mij vooral het imago van harde werkers hebben ook zo goed kunnen ontspannen. Zo zitten in het park her en der mensen met elkaar te kletsen, varen ze in een bootje op het meer of besturen ze vanaf de wal een op het meer varend modelbootje. Niet echt ontspannend zijn de rondjes die de spelers van de plaatselijke honkbalclub op deze warme en zonnige dag om het meer moeten lopen. Het zweet staat op hun voorhoofd. Zelf ga ik op een bankje aan de oever van het meer zitten om even uit te rusten en te kijken naar alles wat er om mij heen gebeurd.
 Meidengroep treedt op in Maizura park |
Verder lopend lang het meer ga ik naar een kleine maar wel erg mooie Japanse tuin om daarna weer verder door het park te lopen. Als ik muziek hoor loop ik in de richting van het geluid. Ik kom op een groot festivalterrein waar grote groepen Japanners aan lange tafels zitten te eten en te drinken. Om een podium treed een Japanse meidengroep op. Een soort Japanse K3. Alleen staan er hier zeven meiden op het podium. Wat mij verbaast is dat de voorste rij publiek niet bestaat uit tienermeiden, maar uit mannen van een zekere leeftijd. Mannen die ofwel de danspasjes van de meiden nadoen of die, gewapend met fotocamera's met grote telelenzen, de meiden fotograferen. Heel bizar om te zien.
Aan het eind van de middag loop ik het park uit en ga ik na metrostion K6. Vanaf hier is het nog maar een paar haltes naar het onder het station gelegen station K11. iets na vijven ben ik terug in het hotel. Een hotel waar ze er in geslaagd zijn om de kamer nog efficiënter in te richten dan in de vorige hotels waar ik tijdens deze rondreis het geslapen waardoor de kamer nog kleiner is. Zo is het toilet in de badkamer schuin geplaatst waardoor er nog minder ruimte nodig was voor de badkamer en staat er in de kleine kamer een stoel waarvan je de zitting kunt omdraaien zodat het een klein tafeltje wordt (alleen moet je dan wel op het bed gaan zitten omdat je geen stoel meer hebt).